zadobyłem królika...znaczy połowę, a tak dokładnie to nie całą, bo kazałem mojemu ulubionemu rzeźnikowi łeb sobie zostawić, coby mi wrażeń estetycznych ma talerzu nie psuł...
wróciłem do domu i okazało się, że karczoch się zdążył zniecierpliwić i sobie poszedł...
co prawda popsuł mi tym pierwotny plan, ale postanowiłem się nie poddawać...
obsmażyłem na złoto królika na oliwie zesmaczonej anchois... wrzuciłem drobno posiekaną cebulę, gałązkę szałwii... bo królik bez szałwii to grzech przecież... i sru bianco... tubylcze oliwki z zalewy solnej... i tak sobie pomyślałem, że skoro już te oliwki to i kaparów kilka wrzucę... laur, jałowiec...
a w zastępstwie karczocha cykoria...znaczy puntarelle... pokrywka...i dusiłem, aż wydusiłem takie dobre, że aż dumny z siebie jestem...;)
a królikowi, żeby mu smutno nie było marchewki dałem ...;)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Twój komentarz jest wprawdzie moderowany, ale zawsze mile widziany...;))