chwilka zadumy...;)

refleksja mnie dopadła z okazji sosu pomidorowego jak wiele rzeczy w kuchni wykonuję machinalnie, bez głębszego zastanowienia...
w sensie wrzucając składniki w biegu pomiędzy milionem innych mniej lub bardziej istotnych spraw...:)
jako, że sos pomidorowy gości w mojej kuchni nader często postanowiłem zrobić go nieco więcej...
sos wyszedł super, ale nie pamiętam , jak dawno wykonywałem go z pełną kontrolą i świadomością tego co czynię...i nie chodzi mi o poziom krwi w alkoholu..;P
1/2 cebuli poszatkowałem najdrobniej jak potrafiłem i zeszkliłem na 3 łyżkach oliwy...malutki ogień i cały czas mieszanie..ma się zeszklić, nie zezłocić...:)
jak już była naprawdę przezroczysta dodałem litr passaty pomidorowej...a nawet butelkę popłukałem wodą i też dolałem...
i tutaj następna refleksja w refleksji...
w sumie raz chyba zdarzyło mi się , że kupiłem passatę lekko kwaskowatą, nie w sensie stanu przydatności do spożycia, ale użytych do jej produkcji pomidorów
dodałem soli, szczyptę pieprzu i majeranek w ilości takiej, żeby dawał lekkie tło, ale nie dominował...
całość wyszła naprawdę super...
znaczy pasta al pomodoro na obiad, a resztę sosu użyję do innych potraw, ewentualnie w miarę potrzeb doprawiając go..:)